คุณรู้จักคำว่า idol ไหมครับ?

เปล่านะ ผมไม่ได้หมายถึงรายการ The Idol ค่ำคืนวันอาทิตย์ ทาง ช่อง 9
ของทาง ทีมงาน นิตยสาร a day เพราะรายการนี้ ผมชื่นชอบมากมาย
บางตอน น่าดู กว่า รายการของคุณ วู้ดดี้ ที่ออกอากาศต่อเนื่องกันก่อนหน้านั้นด้วยซ้ำ

แต่ผมกำลังจะหมายถึงคำว่า idol ในความคิดของผู้คน กับความหมายที่ผมบังเอิญไปเจอมา

คุณอาจจะเข้าใจว่า มันน่าจะแปลว่า ผู้ที่ได้รับความนิยม และเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับผู้อื่น

ใช่ครับ เรามักจะเข้าใจกันแบบนั้น  
แต่…ความหมายที่แท้จริงของมันละ?

ลองมาเปิดพจนานุกรมดูกันดีกว่า
www.longdo.com ได้ระบุคำภาษาอังกฤษ idol เอาไว้ให้แปลว่า
[N] คนหรือสิ่งที่ได้รับความชื่นชมหรือคลั่งไคล้อย่างมาก, See also: ฮีโร่, Syn. hero, heroine, ideal

พอได้อ่านความหมายที่แท้จริงแล้ว…
ต่อให้อากาศรอบตัวขณะกำลังพิมพ์บทความนี้ จะเย็นขนาดไหน
ผมก็เริ่มรู้สึกหนาวๆร้อนๆ ขึ้นมาฉับพลัน

เพราะคำว่า “เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับผู้อื่น” ที่เราคิดไว้แต่แรกนั้น
ไม่ได้อยู่ในความหมายที่แท้จริงของคำแปลนี้เลย

เป็นประโยคสั้นๆ ที่เราต่างคิดกันเอาเอง และเติมใส่ เข้าไปในความเข้าใจของเราไปเองทั้งสิ้น!

มันอาจเป็นเรื่องน่าดีใจ สำหรับใครหลายต่อหลายคน ที่จะมีใครคนอื่น มายกย่องเชิดชูคุณว่า
เป็น Idol ในดวงใจของเขา…แต่เชื่อเถอะ ถ้าคุณเป็นคนที่มีจิตใจ มองโลกด้วยความเป็นจริง
หรือศึกษาธรรมะ จากศาสนาใดก็ตามมาบ้าง คุณจะเริ่มรู้สึกตัวว่า การเป็น idol นั้น มันไม่ใช่เรื่องที่
น่ายินดีเท่าใดนัก

เมื่อเร็วๆนี้ มีบริษัทรถยนต์รายหนึ่ง นำรถยนต์ของตน ไปจัดกิจกรรม Road Show กันที่จังหวัดเชียงใหม่
มีน้องคนหนึ่ง พยายามเข้าไปติดต่อ กับทีมงานของบริษัทแห่งนั้น ว่า อยากจะติดต่อขอยืมรถยนต์
มาทำรีวิว ในแบบที่ผมกำลังทำอยู่

ฟังดูก็ไม่น่าแปลกอะไรเท่าไหร่…แต่ที่ทำให้ผมถึงขั้น เหวอจนอ้าปากค้าง….ก็คือ

1. น้องคนนี้ อายุแค่ 14-15 ปี

(เอาละ ใช่ อาจจะเก่ง อาจจะมีความสามารถเกินตัว ก็เป็นไปได้ ฟังดูเหมือนกับว่า เราควรให้โอกาสกับเขานะ…แต่)

2. น้องยังไม่มีใบขับขี่…..!

(อ้าว เฮ่ย…แล้วแบบนี้ใครที่ไหน จะกล้าให้ยืมรถไปขับกันละคร้าบน้อง? เป็นพี่ พี่ก็ไม่กล้าละคร้าบ)

3. น้องเขาคุย ให้กับผู้ที่เล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังว่า “ผมชื่นชอบพี่ J!MMY มากๆ เลย พี่เขาเป็น idol ของผม
ผมจะต้องเป็นอย่างพี่เขาให้ได้ บลา บลา บลา ฯลฯ ฯลฯ”

(เอาแล้วไง สันหลังเริ่มเสียวๆ)

4. น้องเขาเป็นหนึ่งในสมาชิก Headlightmag.com ของเราด้วย!!!

อ๊ากกกก ชิ บ ห า ย แ ล้ ว !!!!!!!

ดูเหมือนน้องเขาจะเข้าใจอะไรผิดๆ ไปไกลเกินวงโคจรมากโข
และผมเริ่มมองเห็นว่า ถ้าขืนปล่อยเอาไว้อย่างนี้ เห็นทีต่อไป คงแย่

. . . . . . . . . .

โลกเราทุกยุคสมัย จะมีผู้คนเยาว์วัย พยายามไล่ตามความฝันของตน
พยายามพิสูจน์ตัวเอง ให้สังคมได้ประจักษ์ ถึงความเก่งกล้า สามารถ ไม่ขี้ขลาด
(แม้จะเขลาบ้าง เพราะยังเยาว์ และอ่อนประสบการณ์)
ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ผู้ใหญ่ควรเปิดใจกว้างสนับสนุน

ไอ้เรื่องใครอาบน้ำร้อนมาก่อนใครนั่น มันควรจะะเลิกพูดถึงกันได้แล้ว ก็จริงอยู่

แต่บางครั้ง อนุชนรุ่นหลัง ก็ยังอาจไม่เคยถามตัวเองมาก่อนเลยว่า
ขณะที่ ตัว พยายามจะสร้างตน ให้เป็นเหมือน คนที่อยู่ในดวงใจ
ทว่าตัวเขาเองนั้น มีศักยภาพเพียงพอ หรือพร้อมรับมือ กับสิ่งที่จะถาโถมเข้ามา
หลากหลายรูปแบบมากน้อยแค่ไหน?

ที่สำคัญ เขาไม่เคยถามตัวเองเลยว่า ทำไมถึงอยากเป็น อย่างใครอื่นเขา
ทั้งที่เราก็สามารถมีชีวิตที่แตกต่างไม่เหมือนใครได้ และอาจไปได้ดีกว่าด้วย

อีกอย่างหนึ่ง กว่าที่ผมจะมาถึงวันนี้ได้ ก็ต้องผ่านสารพัดประสบการณ์มากมาย
เมื่อผมมองย้อนกลับไปยังช่วงเวลา 10 ปีที่ผ่านมา ผมพบว่า การที่ผมมีวันนี้ได้
เปิดเว็บของตัวเอง กับผองเพื่อนตรงนี้ได้ มันคือเรื่องที่ แม้จะไม่เกินความคาดหมาย
เมื่อหลายปีก่อน แต่ ก็ต้องเจอกับเรื่องราวนานับประการ

ไม่ง่ายที่จะ ผ่านช่วงเวลา น่าหงุดหงิดใจ ในสิ่งที่ไม่เป็นดังหวัง
ไม่ง่ายที่จะ ต้องยืนหยุดฟัง และต้องอดทนใช้วิตอยู่ กับปัญหาที่รู้เต็มอกว่า มันไม่ใช่เรื่องถูกต้อง
ไม่ง่ายที่จะ ต้องยืนหยัด กับสายตาผู้คนที่มองอย่างหยามเหยียด เมื่อเราคิดเห็นในมุมที่ต่าง
ไม่ง่ายที่จะ ใช้ชีวิตอยู่กับความเจ็บปวด ในสิ่งที่เรา หรือคนอื่นก่อขึ้นไว้
ไม่ง่ายที่จะ เปิดใจยอมรับ ความเห็นของคนอื่น ที่ถูกต้องกว่าสิ่งที่เราคิดมา
ไม่ง่ายที่จะ ต้องรับมือกับอารมณ์ของผู้คนในสังคมทุกรูปแบบ ตั้งแต่ ความขุ่นเคืองเล็กน้อย
ไปจนถึงความกร่าง หรืออาจถึงขั้น ต้องทนยืนอยู่ท่ามกลาง ลาวาที่พุ่งทะลุขึ้นมาจากพื้นภิภพ
ไม่ง่ายที่จะ ดับไฟในทรวงเหล่านั้นให้ดับมอดลง และต้องจำกัดวงความเสียหายเอาไว้ให้น้อยที่สุด
ไม่ง่ายที่จะ รู้จักขีดเส้นเอาไว้ ไม่ให้ กิเลส มันก้าวข้ามเขต มามีอำนาจเหนือใจเรา
ไม่ง่ายที่จะ รู้จักควบคุม โมหะ เพื่อหลีกเลี่ยง โทสะ
ไม่ง่ายที่จะ เริ่มต้นความสัมพันธ์ และสานต่อมันไว้ ให้ยาวนาน โดยไม่ให้มีสิ่งใดก่อความผิดใจให้เกิดขึ้น
ไม่ง่ายที่จะ มองเห็น ในสิ่งที่คนอื่น เขาอาจไม่เคยมอง หรือมองข้าม
ไม่ง่ายที่จะ ต้องพินิจพิเคราะห์ว่า จังหวะชีวิตที่มาถึงตรงหน้า ใช่โอกาสที่เรารอคอยหรือไม่
ไม่ง่ายที่จะ ตัดสินใจเดินเข้าไปหา หรือว่า ยั้งเท้า แล้วถอยกลับมาตั้งหลัก
ไม่ง่ายที่จะ ต้องสงวนท่าที ทั้งที่ใจนั้นอยากจะกู่ร้องให้ก้องโลกา
ไม่ง่ายที่จะ แสวงหาช่องทางเดินที่เป็นคนของตนเอง โดยไม่ไปพลั้งเผลอเหยียบตาปลาใคร
และไม่ไปเหยียบซ้ำรอยเท้าของใคร

ฯลฯ

ถึงวันนี้ ผมแค่อยากจะบอกกับน้องๆ หลายๆคน ที่ผมพอจะทราบว่า เอาผมเป็น idol ว่า
“ใจเย็นๆก่อนเถอะครับน้อง อย่าเพิ่งรีบร้อนเร่งสร้างตัว ถ้าคิดว่ายังไม่พร้อมจะรับมือ
กับปัญหามากมายที่รออยู่ข้างหน้า เพราะกว่าที่จะมายืนอยู่ตรงนี้ มันไม่ใช่เรื่องง่าย
ที่ใครก็ทำได้ เพราะถ้ามันง่ายจริง ป่านนี้ พี่ว่า โลกนี้ ต้องมีเป็นพันล้านจิมมี่
และโลกนี้คงอลหม่านพิลึก!

อีกทั้ง ชีวิตของคนเราแต่ละคน มีเส้นทางเดินที่แตกต่างกัน ไม่อาจจะมาเดิน
ตามทางเดียวกันได้ เส้นทางชีวิตของพี่ มันเหมือนคนที่ตัดสินใจ เบี่ยงตัวออกมา
จากถนนลาดยาง เดินเข้าไปในทุ่งหญ้า ผ่านมาได้ไกล โดนหนามหญ้าทิ่มตำ
หลบเลี่ยง งูเงี้ยวเขี้ยวขอ ให้รอดพ้น จนถึงชายหาด แล้วก็เริ่มต้นว่ายน้ำ
ไปหาเกาะ ขนาดเล็ก ที่เรารู้ว่ารออยู่ข้างหน้า

วันนี้ พี่แค่ว่ายน้ำมาถึงเกาะ ของตัวเองได้ เกือบ 1 ปีแล้ว
และยังมีเรื่องที่จะต้องทำอีกมาก เพื่อจะขยายเกาะออกไป
ในระดับที่เหมาะสม ไม่เล็ก หรือใหญ่เกินไป จนเราควบคุมไม่อยู่

ยังต้องสานความสัมพันธ์ กับหมู่เกาะน้อยใหญ่ ที่อยู่รอบตัว
หรือไกลโพ้นออกไป และต้องยืนหยัดให้ได้ ท่ามกลาง ลมพายุ
ที่มีตั้งแต่ขนาด หย่อมความกดอากาศ ไปจนถึง สึนามิ
ที่กำลังจะถาโถมเข้าใส่

เราไม่รู้ว่า อนาคตจะเป็นไปในทิศทางใด ก็ได้แต่หวังว่า
เราจะยังอยู่บนเกาะแห่งนี้ ได้อย่างมั่นคง ไปอีกนาน
และมีแรงต้านทานกับสภาพการณ์ภายนอกที่เปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา

และสำคัญ พี่ไม่ใช่หัวหน้าแก๊งเด็ก เหมือนที่คนบางคนมักเข้าใจผิด
พี่ไม่อาจเป็น idol ของใครได้เลย พี่ไม่ใช่ตัวอย่างที่ดีนักของใครต่อใคร

ดังนั้น โปรดอย่าคิดที่จะเลียนแบบตามอย่าง หรืออยากเป็นอย่างพี่เลย

เพราะชีวิตพี่ ก็เป็นแค่ชีวิต ของคนธรรมดาคนหนึ่ง
ไม่ได้วิเศษวิโส หรือใหญ่โตเก่งกาจมาจากไหน
ไม่ได้มีนามสกุลใหญ่ ไม่ได้มีทรัพย์สลึงคาน อยู่บนพานทอง(แท้)
ไม่ได้มักใหญ่ใฝ่สูงอะไรมากมายถึงเพียงนั้น

น้องแต่ละคน ควรจะมีชีวิต และเส้นทางเดิน เป็นของตัวเอง
ควรจะมองหาช่องทางไปของตนเอง

เพราะต่อให้สมมติว่า เราเกิดมาจากท้องแม่คนเดียวกัน
ต่อให้เป็นฝาแฝดกัน แต่ ต่างคน ต่างจะมีรายละเอียดในชีวิต
และหนทางของตนเอง ที่ไม่เหมือนกันอยู่ดี”

ความจริงอย่างหนึ่งของมนุษย์เรา ที่หลายคนลืมมองไปก็คือ
เรา ต่างเป็น One in a million ด้วยกัน ทั้งนั้นครับ

ดังนั้น เลือกดูแล้วกันนะครับว่า จะเดินตามคนที่เราไปใส่หัวโขนให้เขาว่าเป็น idol

หรือจะเป็น One in a million?

———————————///———————————-

J!MMY
สงวนลิขสิทธิ์ ทั้งภาพและบทความ
เผยแพร่ครั้งแรกใน www.headlightmag.com
3 ธันวาคม 2009